جناب شهریار بالاخره به اعتقادات مردم نمی شود خورده گرفت. کسانی که چنین کاری را انجام دادند به اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) اعتقاد و عشق داشتند و اینطور دوست داشتند ارادت خود را به ایشان برسانند

به نظر من هم همون کاشی های آبی و فیروزه ای و طرح قدیمی آجر چینی بسیار دلنشین ترو صمیمی تر هست. با این حجم از طلا آدم انگار احساس غریبه گی می کنه!

مشکل اینجا است که شما نمی دانید وجود این طلا و کاشی و آینه کاری و... بی دلیل نبوده است. در واقع اگر به ساختمان خود حرم های ائمه دقت کنید می بینید که آنچه صحن نامیده می شود در واقع نیست مگر طرح یک کاروانسرا. تمام صحن عتیق امام رضا علیه السلام فقط یک کاروانسرا چسبیده به حرم بوده است و اسماعیل طلایی هم فقط چاه وسط کاروانسرا. و آن جمال طلا و آینه کاری هم نبوده است مگر برای تامین حداکثر نور وو روشنایی و مشخص بودن محل حرم در شب برای زائران. فکر می کتید صنعت آینه کاری از کجا آمد؟ در ابتدا مردم آینه های بزرگ را وقف حرم می کردند - که مثلا در موزه آستان قدس این آینه ها را می توانید ببینید- تا شبها در کنار در و دیوار گذاشته شود تا حداکثر نور لازم را در محوطه ای که با تعدادی چراغ پیه سوز یا شمع روشن می شد تامین کند. اما اشکال این آینه ها آن بود که مردم تصویر خود را در آن می دیدند و حواسشان پرت می شد. لهذا به جای آینه بزرگ از چیدن آینه های کوچک استفاده کردند و به طرز زیبایی زیر سقف ها را با آنها پوشاندند تا محوطه زیر سقف برای عبادت کنندگان و زیارت کنندگان کاملا روشن باشد بی آنکه حواسشان پرت شود. اما ایوان بیرونی را نمی شد آینه کاری کرد چون تخت تاثیر باران و هوای آزاد، نقره پشت آینه فورا زنگار می کردند. این در حالی بود که مردم زیادی شبها در پشت ایوان برای زیارت می آمدند. پس به جای آینه کاری این ایوانهای اصلی را طلا کردند که زنگ نمی زد و کاملا صیقلی بود و با حداقل چراغ به خوبی روشنایی ایوان تامین می شد. چرا از طلا بر روی گنبدها استفاده کردند؟ چون طلا به خوبی صیقلی می شود و کمترین نوری را به خوبی تا فواصل دور منعکس می کند. در ضمن زنگ نمی زند - بر خلاف نقره و مس- و لهذا می بینید که دلیل طلایی کردن گنبد حرمها چه بوده است. کاروانهایی که از دور می آمدند به آسانی حرم را در شب تشخیص می دادند. ولی به عنوان مثال نیازی به طلایی کردن ضریح نبود لهذا تا صد سال گذشته همواره از ضریح فولادی و یا چوبی استفاده می شد و در واقع ضریح فعلی امام رضا(ع) دومین ضریحی است که با طلا و نقره ساخته شده است.

چرا سنگ مرمر استفاده کردند؟ سنگ مرمر استفاده می کردند تا به آسانی و فوریت قابل تطهیر باشد. در قدیم ابراز سیم برش الماسه برای انواع سنگها وجود نداشت و سنگ مرمر ساده تر از هر سنگ دیگری صیقلی و سمباده خور می شد و پای زائران را ادیت نمی کرد. آری. مردم کم کم یادشان رفت دلیل اینکه از طلا و آینه کاری یا سنگ مرمر در حرمها استفاده می کردند. حالا شما فکر می کنید همه اینها تجملات بی دلیل و اسراف بوده است! کاشیکاری از کحا آمد؟ کاشی برای آن بود که خاک دیوارها نریزد. ضمنا با کاشی دعا و قرآن و چاووش می نوشتند.اما نوشته ای که با حوهر روی دیوار باشد پاک می شود. لهذا سرامیک و کاشی را اختراع کردند. البته ترکها به جای اینکار گچبری می کردند. ولی به هیچ وجه زیبایی و ماندگاری کاشی را نداشت و به راحتی تخریب می شد. آری. شما می توانید اینگ.نه ایراد بگیرید که چرا در گذشته بیشتر موقوفات آستان قدس جهت رفاه حال زوار تعریف می شد ( از تامین آب و غذا و کاروانسرا وحتی علوفه اسبان و شتران و...) اما الان با از بین رفتن موضوعا وقت این موقوفات عمدتا تنها جهت تجمل بناها به کار می رود.

روکش طلا هست

آقا چه حرفیه میزنی؟! مثلا یکی نذر کنه شیرهای سرویسهای بهداشتی حرم رو طلا بکنه آیا این نذر عاقلانه است که شرعا نشه به غیر اون عمل کرد؟ طلا کردن در و دیوار و گنبد و ضریح و... هم همونقدر غیر عقلیه هرچند در قدیم و با اعتقاد و عشق انجام شده باشه و مسلم اگه امام معصوم علیه السلام هم حضور داشتند با این کار مخالفت میکردند.